Determination of Grain Yield and Some Forage Quality Traits of Rye Genotypes at Different Sowing Densities

Çalışmasın amacı, çavdar genotiplerinde farklı ekim sıklığı uygulamalarının (350, 425, 500, 575, 650, 725 tohum m-2) tane verimi ve kalite üzerine etkisini belirlenmektedir. Çalışma, birer tescilli tritikale (Karma-2000) (Aslım-95) çeşidi ile iki yerel hattı (Bayburt Yozgat) olmak üzere dört genotip kullanılarak 2014-2015 2015-2016 yetiştirme sezonlarında yürütülmüştür. Deneme bölünmüş parseller deneme deseninde; ana parsellere genotipler, alt sıklıkları yerleştirilerek üç tekrarlamalı olarak Yıllar üzerinden birleştirilerek yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, verimi, bitki boyu, bin ağırlığı, nişasta oranı, ham protein yağ asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) nötr (NDF) değerleri sıklıklarının (yağ oranı hariç) etkisi istatistiki önemli bulunmuştur. Tane en yüksek 3.94 ton ha-1 m2’de 575 uygulamasından elde edilirken, regresyon denklemine göre uygun 563 m-2 tespit edilmiştir. Çavdar genotiplerini kendi içinde değerlendirdiğimizde genotiplerin özellikleri bakımından Aslım-95 çeşidinden daha iyi değerlere sahip olduğu sonucuna varılmıştır.